Dit wordt de week van de ECB. Iedereen speculeert hoe en hoe groot een aankoopprogramma van de ECB zal zijn. Ondertussen dreunt de beslissing van de Zwitsers nog na op de beurzen. Analist Arne Petimezas van beursmakelaar AFS Group praat je bij vanaf de beursvloer in Amsterdam.
1. De harde Zwitserse frank is volgens Swatch-topman Nick Hayek geen existentiële dreiging voor de Zwitserse horlogemaker, ondanks dat de met 20 procent gestegen koers van de frank de winstmarges onvermijdelijk zal verlagen.
Tegen de Neue Zürcher Zeitung zei Hayek dat Swatch voorlopig op een houtje moet bijten omdat de horlogeprijzen niet direct omhoog kunnen op valutaschommelingen. Swatch overweegt dan ook op termijn de productie in het buitenland uit te breiden om op die manier de harde frank te omzeilen.
Swatch is daarmee een beetje de microkosmos voor de Zwitserse economie. Het land heeft een kolossaal en onhoudbaar hoog handelsoverschot dat de komende jaren hoogstwaarschijnlijk fors zal dalen. Productie in Zwitserland ineens is plotsklaps te duur geworden. Bedrijven hebben nu de keuze de productie naar het goedkopere buitenland te verplaatsen of de tent geheel op te doeken. Een andere mogelijkheid is de lonen drastisch te verlagen. In ieder geval zullen werknemers aan het kortste eind trekken.
2. De schokgolf die de Zwitserse Centrale bank (SNB) heeft veroorzaakt door de Zwitserse frank te ontkoppelen van de euro heeft wereldwijd tot miljarden dollars aan verliezen veroorzaakt. Persbureau Bloomberg houdt de score bij: 400 miljoen dollar voor Citigroup, Deutsche Bank en Barclays tezamen; 300 miljoen dollar voor de Amerikaanse retailbroker FXCM en een Amerikaanse hedgefonds van krap een miljard dollar dat waarschijnlijk alles kwijt is. De manager van dat hedgefonds, Marko Dimitrijevic, zou volgens de Bloomberg ten minste vijf schuldencrises in opkomende markten hebben weten te overleven. Met andere woorden, in het verleden behaalde resultaten bieden geen garantie voor de toekomst.
Analist Arne Petimezas van AFS Group houdt je dagelijks op de hoogte van de dingen die je moet weten.
3. De Duitse minister van Financiën Wolfgang Schäuble heeft een boodschap voor Alexis Tsipras, de leider van anti-bailout partij Syriza en hoogstwaarschijnlijk de premier van Griekenland. Politici als Tsipras moeten er op letten "dat ze voorafgaand aan de verkiezingen niet meer beloven dan ze waar kunnen maken". Tsipras heeft de Grieken beloofd een einde te maken aan de bezuinigingen en geëist dat Griekenlands geldschieters – de ECB en de eurozone – een groot deel van de staatsschuld moeten kwijtschelden.
Daarnaast wil Tsipras dat Griekenland rente en aflossing op de staatsschuld betaalt naar draagkracht, namelijk op basis van de groei van de Griekse economie. Beleidsmakers in de eurozone hebben publiekelijk te kennen gegeven niet op Tsipras eisen te willen ingaan. De eurozone wil niet verder gaan dan het verlengen van de looptijd of het verlagen van de rente op de leningen aan Griekenland.
4. Leuke meevaller voor Britse huishoudens. Het ene na het andere nutsbedrijf kondigt aan de energierekening voor huishoudens te verlagen vanwege de mondiale crash in energieprijzen. Vanochtend was het de beurt aan British Gas. British Gas kondigde aan de gasprijzen met 5 procent omlaag gaan. In het Verenigd Koninkrijk buitelen de politici momenteel over elkaar heen om de nutsbedrijven onder druk te zetten de energierekening voor huishoudens te verlagen. Naar verluidt zou minister van Financiën George Osborne “met haviksogen” kijken naar nutsbedrijven om zeker te zijn dat zij de energieprijzen verlagen. Dat soort krachttaal is niet heel verrassend, want de Britten gaan in mei naar de stembus.
5. De Franse president François Hollande is recentelijk opvallend minder impopulair. Volgens een peiling van BVA was vorige week 34 procent van de Franse bevolking positief over hun president. In de eerste week van het jaar was dat nog 24 procent. Tot voor kort kwam de populariteit van Hollande in veel peilingen niet ver boven de 10 procent uit. De aanslag op Charlie Hebdo heeft Hollande, nog steeds de meest impopulaire Franse president ooit, geen windeieren gelegd.
6. Winstwaarschuwing van Unilever-topman Paul Polman. Voor de lange termijn dan. Polman zei tegen The Times dat over 30 of 40 jaar de voedselindustrie niet meer winstgevend zal zijn als klimaatverandering niet wordt aangepakt. Vanwege klimaatverandering zullen de inputkosten voor Unilevers soepjes, sausjes, reepjes en zeepjes te volatiel zijn om überhaupt nog een cent te kunnen verdienen.
7. De beurs van Shanghai is vanochtend op zijn plaat gegaan. De Shanghai Composite verloor vanochtend 7,7 procent, het grootste dagverlies sinds 2008. De crash kwam nadat Chinese autoriteiten brokers op de vingers hebben getikt en gezegd dat ze geen margeleningen op aandelen mogen verstrekken aan nieuwe klanten en kleine beleggers. De crash komt – natuurlijk – na een flinke rally. Tussen medio november en begin dit jaar won de Shangai Composite zo’n 40 procent. De gangbare verklaring voor de bull run is dat aandelenbeleggers de nieuwe volkssport voor Chinezen is geworden nu beleggen in vastgoed uit de gratie is geraakt.
8. De afgelopen dagen komen er uit alle hoeken en gaten geruchten over details van het grootschalig opkoopprogramma van staatsleningen (QE) dat de ECB naar alle waarschijnlijkheid op donderdag gaat aankondigen.
Om een lang verhaal kort te maken: de ECB is er nog steeds niet over uit hoe groot het programma gaat zien en wie de risico’s draagt voor de aankopen. Bij open market operaties door de ECB – en daar valt alles onder: van leningen aan banken tot de aankoop in de markt van effecten zoals staatsleningen – zijn de risico’s op wanbetaling eerlijk verdeeld. Eventuele verliezen op open markt operaties worden gedragen door de nationale centrale banken naar rato van hun kapitaalbelang in de ECB. Probleem is dat een kleine maar hardnekkige minderheid van ECB-bestuurders onder leiding van Bundesbank-president Jens Weidmann het aankopen van staatsleningen maar een smerige aangelegenheid vindt en daarom af wil wijken van de ECB’s normale manier van zaken doen.
Het zou namelijk niet democratisch zijn (alsof de euro überhaupt een hoog democratisch gehalte heeft). Bovenal zou het de “druk” op zwakke lidstaten om “te hervormen” (codetaal voor lonen verlagen) doen wegnemen. Alsof de Matteo Renzi’s en Mariano Rajoy’s van de wereld met recordwerkloosheid, dalende koopkracht en stijgende inkomens- en vermogensongelijkheid geen enkele druk ervaren.
Economen gepolst door Bloomberg denken dat ECB-president Draghi op donderdagmiddag een QE-programma van 550 miljard euro bekendmaakt. Dat is waarschijnlijk 100 tot 200 miljard euro om de balans van de ECB op Draghi’s doelstelling van 3 biljoen euro te krijgen. Met andere woorden: de verwachtingen zijn laaggespannen en het kan haast alleen maar meevallen wat Draghi uit zijn hoge hoed tovert.
9. In aanloop naar het rentebesluit van de ECB op donderdag en de Griekse verkiezingen op zondag boeken de meeste Europese beurzen lichte winsten. Europa borduurt daarmee voort op herstel dat vorige week werd ingezet op hoop op grootschalig ECB-ingrijpen. Het blijft vandaag waarschijnlijk rustig omdat Wall Street dicht blijft vanwege Martin Luther King Day.
Arne Petimezas is analist bij financiële dienstverlener AFS Group. Deze bijdrage is niet bedoeld als advies tot het doen van individuele beleggingen.
Dit artikel is oorspronkelijk verschenen op z24.nl